Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
udogodnić — dk VIa, udogodnićnię, udogodnićnisz, udogodnićnij, udogodnićnił, udogodnićniony rzad. udogadniać ndk I, udogodnićam, udogodnićasz, udogodnićają, udogodnićaj, udogodnićał, udogodnićany «uczynić dogodnym, stosownym, odpowiednim; ułatwić,… … Słownik języka polskiego
udogadniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz., rzad. ndk VIIIa, udogadniaćam, udogadniaća, udogadniaćają, udogadniaćany {{/stl 8}}– udogodnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, udogadniaćnię, udogadniaćni, udogadniaćnij, udogadniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić dogodnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udogodnienie — n I 1. rzecz. od udogodnić. 2. lm D. udogodnienieeń «to, co wprowadzono, zrobiono dla ułatwienia czegoś; ulepszenie, usprawnienie» Udogodnienia techniczne. Udogodnienia w spłatach ratalnych. Korzystać z udogodnień życia w mieście … Słownik języka polskiego
udogodnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. udogodnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}udogodnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. udogodnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ułatwia, usprawnia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
